Fenomenologija izbora u Crnoj Gori ogleda se u različitim akrobacijama kojima smo svjedočili prethodnih dana.
Plan za razvoj sjevera, trudom vladajućih i opozicionih partija, konačno se pokazao “efikasnim”, a lokalni izbori zakazani za 23. oktobar potvrdili su koliko Crna Gora vapi za reformom izbornog zakonodavstva i unapređenjem biračkog spiska. Tvrdnje o “zalutalim” biračima u opštinama u kojima se organizuju izbori, a koje su se prethodne sedmice pojavile na društvenim mrežama, pokazale su se tačnim. Ostaje nada da će 337 novih građana nastaviti život u Šavniku i nakon izbora.
Sa pozornica, lideri partija na predizbornim skupovima pozivaju građane da zaštite interes Crne Gore, kažu “ne” izdaji države. A interes opština je relativna stvar – za jedne izgradnja manastira na ključnim gradskim tačkama, za druge partije revidiranje prostorno planske dokumentacije i unapređenje gradske infrastrukture ili izlaganje porodične loze i objašnjavanje ko ti (ni)je otac.
Ipak, prave predizborne aktivnosti za lokalne izbore ponovo se događaju na nacionalnom, pa čak i regionalnom nivou. Regionalni mediji izvijestili su o “podmetanju sramne spomen ploče” na mjestu gdje nekada bio logor i gdje su ljudi – mučeni. Ali, predizborna kampanja se, izgleda vodi i u nekadašnjim logorima.
Tokom opsade Dubrovnika, od 3. oktobra 1991. do 18. avgusta 1992. godine, u logoru u nečovječnim uslovima bile su zatvorene 292 osobe sa područja Dubrovnika. Polemika je nastala i povodom tumačenja Zakon o spomen-obilježjima Crne Gore koji propisuje da se ova obilježja ne mogu podizati prije isteka roka od 50 godina od kada se događaj zbio bez prethodne saglasnosti Vlade.
Iako su brojne izborne teme mjesto razdvajanja stavova, naredni izbori su iznjedrili i mjesto spajanja nosilaca lista, makar u Podgorici – tržni centar Gintaš. Gotovo svi kandidati obišli su gradsku pijacu, neki čak i u istom danu, iskoristivši kadrove navodnog identifikovanja sa prosječnim biračima u promotivne svrhe. Gospođa koja se pojavila u promotivnim spotovima DPS-a i DF-a potencijalno ukazuje na reakciju i zamor građana na već viđene kampanje i obećanja kandidata. Ipak, trgovci u Gintašu zasigurno bi im bili zahvalni na odgovoru gdje je voće i povrće bolje van predizborne kampanje.
Po ustaljenom obrascu navikli smo da svako ima svog favorita, ili onog kome baš i ne bi da da prostor u svom mediju. Tako, ako pratite pojedine portale u Crnoj Gori, nikada ne biste pomislili da DF učestvuje na izborima, a ako pratite one iz komšiluka, pomislili biste da samo DF učestvuje na izborima.
U posljednjoj sedmici predizbornog meteža iščekujemo mogu li dezinformacije nadmašiti inventivnost političkih subjekata.
