Pojavni oblik antisemitizma u Evropi, ali i šire, ogleda se u negatorskom odnosu prema Holokaustu.
Iako djeluje nevjerovatno, postoje pojedinci koji negiraju i relativizuju sudbinu šest miliona Jevreja. U objavi na Treds-u (arhivirano ovdje), korisnik ove mreže je podijelio statistički podatak o brojnosti jevrejske populacije u periodu od 1925. do 1949. godine. Broj Jevreja, prema ovoj objavi, varira oko 15 miliona tokom tog perioda.
“Jevrejsko stanovništvo. Gde je Holokaust?”, komentar je autora objave.
Procjena da je šest miliona Jevreja ubijeno tokom sistematskog genocida koji je tokom Drugog svjetskog rata bazirana je na brojnim nacističkim izvještajima, predratnim i poslijeratnim demografskim istraživanjima, dokumentaciji koju su kreirale tadašnje grupe otpora i aktivisti, kao na osnovu drugih kredibilnih arhivskih izvora.
“Tokom 1939. godine bilo je 16,6 miliona Jevreja širom svijeta, a većina njih – 9,5 miliona, ili 57% – živjela je u Evropi, prema procjenama DellaPergola. Do kraja Drugog svjetskog rata, 1945. godine, jevrejska populacija u Evropi smanjila se na 3,8 miliona, ili 35 odsto od ukupno 11 miliona Jevreja na svetu. Oko 6 miliona evropskih Jevreja ubijeno je tokom Holokausta, prema pouzdanim procjenama”.
Ovim podacima Pju istraživački centar započinje članak o brojnosti jevrejske populacije u 21. vijeku.
Činjenica je da je veliki broj Jevreja preminuo tokom Holokausta, iako negatori ovog zločina odbijaju da priznaju stvarne dokaze.
Prema sajtu Enciklopedija Holokausta, koju vodi Američki muzej holokausta, procijenjeno je da je oko 2,7 miliona Jevreja ubijeno u centrima za ubijanje, takozvanim logorima smrti (Auschwitz, Chełmno, Belzec, Sobibor, Treblinka). Zatim, oko dva miliona u operacijama masovnih strijeljanja koje su se odvijale u brojnim gradovima i selima u istočnoj Evropi, između 800.000 i milion ih je ubijeno u getima, radnim i koncentracionim logorima i oko 250.000 u drugim činovima nasilja izvan geta i logora.
Na Međunarodnom vojnom tribunalu, poznatom kao Nirnberški proces, 1946. godine vodio se sudski postupak protiv 22 osobe zbog ratnih zločina i zločina protiv čovječnosti počinjenih u Drugom svjetskom ratu, uključujući i genocid nad Jevrejima.
Tokom suđenja su, između ostalog, predstavljeni i dokazi o sistematskom istrebljenju Jevreja, pružajući djelimičan uvid u razmjere genocida.
Jedan od najvažnijih prezentovanih dokumenata koji direktno ukazuje na broj Jevreja ubijenih tokom Holokausta bio je Jagerov izvještaj (Jäger Report), koji je pripremio Karl Jager, komandant jedne nacističke jedinice. U tom izvještaju dokumentovano je da je ubijeno više od 137.000 Jevreja i drugih manjina na teritoriji Litvanije tokom 1941. godine.
Takođe, jedan od ključnih dokaza tokom Nirnberških procesa bio je i Hössova izjava, kada je Rudolf Höss, komandant logora Aušvic, svjedočio o sistematskom ubijanju Jevreja i procijenio da je u logoru Aušvic-Birkenau ubijeno oko 1,1 miliona ljudi, većinom Jevreja.
Još jedan značajan dokument bio je Katzmannov izvještaj, koji je govorio o eliminaciji Jevreja u Galiciji (današnjoj Ukrajini) i opisao kako je preko 434.000 Jevreja likvidirano u toj regiji do sredine 1943. godine.
Iako ne postoji dokument koji objedinjuje sva pogubljenja za vrijeme Holokausta, istraživači su na osnovu različitih ahivskih građa uspjeli da naprave procjenu.
Do takvih procjena dolazi se upoređivanjem predratnih popisnih podataka sa procjenama stanovništva nakon Drugog svjetskog rata.
Njemci, iako su svoj plan za uništenje Jevreja tretirali kao državnu tajnu najvišeg reda, takođe su vodili zapise o deportacijama i gasovima, koji takođe služe kao vitalni izvor podataka.
“Ne postoji niti jedan objedinjeni nacistički dokument koji opisuje svaku smrt u Holokaustu. Umjesto toga, postoje stotine hiljada stranica dokumenata nacističke Njemačke koji bilježe ove informacije. Jedan od najbolje dokumentiranih aspekata Holokausta su evidencije koje su počinicoci vodili o transportima do mjesta smrti i o korištenju plina”, navedeno je na sajtu američkog Muzeja sjećanja na Holokaust.
Shodno činjenicama, tvrdnju da je nakon Drugog svjetskog rata broj Jevreja bio približno isti, a da u Holokaustu nije ubijeno šest miliona Jevreja ocjenjujemo teoriju zavjere.
Ocjenu “Teorija zavjere” dobija medijski izvještaj koji daje neistinit ili neprovjerljiv opis neke pojave, događaja ili osobe, predstavljajući ih kao dio ili rezultat skrivenog plana (“zavjere”). Za ovakve sadržaje karakteristično je da iznose niz tvrdnji, predstavljenih kao činjenice, između kojih se utvrđuju uzročno-posljedične veze, bez nuđenja bilo kakvih kredibilnih dokaza.
