Tvrdnje o medicinskoj zavjeri u vezi sa ranim presijecanjem pupčane vrpce i navodnim štetnim posljedicama za novorođenče već duže vrijeme kruže na društvenim mrežama. Jedan od takvih primjera je tekst (arhivirano) pripisan Kirilu Repievu, navodnom ljekaru, koji tvrdi da rana intervencija „guši“ novorođenče, narušava njegov imunitet i koristi medicinskoj industriji za profit.
“Zašto “medicini” treba sveža posteljica i pupčana vrpca naše dece? Kao bivši lekar, želim da otkrijem nešto … U porodilištima (bolnicama) postoji neizrečeno, neslužbeno pravilo – odmah izrežite pupčanu vrpcu. A to kategorički NE TREBA RADITI!
Činjenica je da je u trenutku rođenja beba u dvostrukom dahu. Prvo, ona prima kiseonik i hranljive materije kroz pupčanu vrpcu. Njena pluća još nisu potpuno aktivirana, a beba postupno, malo po malo, udiše vazduh preko nosa, aktivirajući pluća. A “doktori” presecaju pupčanu vrpcu odmah posle rođenja. Kiseonik više ne prolazi kroz pupčanu vrpcu, beba se guši, prisiljena je da oštro udiše i prebrzo aktivira pluća…što je za bebu BOLNO!
Osim toga, krv je u posteljici – mora proći kroz pupčanu vrpcu do deteta.Ako je pupčana vrpca odmah presečena, tada beba neće primiti potrebnu krv! Placentna krv – sadrži prirodni zaštitni imunitet za dete. To jest, ako je pupčana vrpca odmah presečena, onda je dete namerno lišeno dela prirodnog imuniteta! ZAŠTO?
Takvo dete, lišeno prirodnog imuniteta – verovatno će imati zdravstvenih problema, što znači da će “lek” moći da nanjuši roditelje tog djeteta vakcinama, pilulama, lekovima, mastima ili operacijama. Što više nezdrave dece i ljudi – više klijenata, pacijenata u “leku”. Ništa lično, jednostavno biznis… Pupčana vrpca se može preseći NE RANIJE OD SATA nakon porođaja… No, “doktori” ne razmišljaju o tome, žele učiniti sve pod “specijalnim” izgovorom brže…
Medicinski biznis mnogo želi da pupčanu vrpcu i posteljicu sačuva svežim… Šta će “medicini” sveža placenta i pupčana vrpca? Iz tkiva pupčane vrpce i posteljice – proizvode se skupi medicinski i kozmetički preparati. To je jedan od razloga zbog kojeg medicinski biznis ne želi da žene rađaju kod kuće. Ako žene rađaju u domaćim uslovima, onda će pupčana vrpca i posteljica ostati kod kuće i medicinski biznis će ostati bez prihoda… Autor: Kirill Repiev”, navodi se u objavi.
Već smo jednom dokazali da slična tvrdnja nema realnu osnovu u medicini, što ćemo uraditi i ovog puta.
Šta nauka zaista kaže o odlaganju presijecanja pupčane vrpce?
Prema Svjetskoj zdravstvenoj organizaciji (SZO) (arhivirano), odlaganje presijecanja pupčane vrpce za najmanje jedan minut nakon porođaja može imati koristi za novorođenče. Ovo omogućava nastavak protoka krvi iz placente ka novorođenčetu, što pomaže u poboljšanju statusa gvožđa u prvih šest mjeseci života. Ova preporuka je posebno relevantna u sredinama sa smanjenim pristupom hrani bogatoj gvožđem.
Međutim, ne postoji nijedna preporuka relevantnih zdravstvenih organizacija koja podržava ideju o odlaganju presijecanja pupčane vrpce za čitav sat. Univerzitetska profesorica sa Univerziteta u Oklendu (Novi Zeland), specijalizovana za materinsko i perinatalno zdravlje, Kejti Grum (Katie Groom) (arhivirano), izjavila je da postoje dobri dokazi koji podržavaju čekanje od jednog minuta prije presijecanja pupčane vrpce, posebno kod prijevremeno rođenih beba (arhivirano), ali nema dokaza da čekanje od jednog sata ima bilo kakvu korist.
“U toku su istraživanja o prednostima čekanja duže od jednog minuta, ali to znači tri do pet minuta, a sigurno ne sat vremena,” izjavila je dr Grum za AAP FactCheck (arhivirano).
Prema Izvještaju (arhivirano) Kraljevskog koledža akušera i ginekologa Velike Britanije (Royal College of Obstetricians and Gynecologists), protok krvi kroz pupčanu vrpcu prestaje nakon nekoliko minuta, što čini produženo čekanje beskorisnim, pa čak i potencijalno rizičnim.
O ulozi placente i pupčane vrpce
Placenta ima ključnu ulogu tokom trudnoće, omogućavajući razmjenu hranljivih materija i kiseonika između majke i fetusa. Po rođenju, kada se placenta odvoji od zida materice, njen kapacitet za prenos krvi prestaje nakon nekoliko minuta.
Još u decembru 2020. godine, Dr Patrik Emon (arhivirano), ginekolog iz Belgije i tadašnji predsjednik grupe frankofonih ginekologa i akušera Belgije, je u izjavi (arhivirano) za faktečekerski portal Agencije France Press – AFP Fact Check Srbija upozorio da produženo zadržavanje placente unutar materice može dovesti do ozbiljnih komplikacija, poput unutrašnjeg krvarenja.
“Čekati sat vremena je ludilo,” objasnio je, “jer postoji rizik da krv poteče nazad u placentu i tako se izgubi sav blagotvoran efekat.”
Dodatno, tvrdnje da placenta „proizvodi“ antitijela i utiče na imunitet djeteta nemaju naučnu osnovu. Pasivni imunitet novorođenčeta dolazi od antitijela majke koja se prenose kroz placentu tokom trudnoće, a ne tokom porođaja. Nakon rođenja, majčino mlijeko nastavlja da doprinosi razvoju imuniteta novorođenčeta, što je takođe potvrdio Dr Emon:
‘’Imunitet se ne prenosi sa majke na dijete u poslednjim minutima porođaja, već tokom cijele trudnoće. Ono što je istina je da beba na rođenju ima imunitet koji nije sazrio. Ovaj imunitet djelimično zavisi od majčinih antitijela koja se prenose kroz posteljicu ili kroz majčino mlijeko. Dijete zatim gradi sopstveni imunitet tokom prvih nedjelja nakon rođenja”.
Zabranjena upotreba ljudskog materijala u kozmetici i medicini
Tvrdnje da se pupčana vrpca i placenta eksploatišu za proizvodnju medicinskih i kozmetičkih preparata su preuveličane i nerijetko pogrešno interpretirane. Nijedan od ovih proizvoda nije legalan ni u EU ni u zemljama regiona koje su uskladile zakone sa EU propisima, jer je upotreba ljudskih organa i tkiva u kozmetici zabranjena. Tako, prema Uredbi EU o kozmetičkim proizvodima (arhivirano), zabranjena je upotreba “ćelija, tkiva ili proizvoda ljudskog porekla”. Isto važi za i Srbiju (arhivirano) i za Crnu Goru (arhivirano), koje su transponovale EU standarde. Placenta se, prema propisima, tretira kao medicinski otpad i spaljuje zajedno sa drugim materijalom ove vrste. Postoje istraživanja o potencijalnoj upotrebi matičnih ćelija iz pupčane vrpce u terapijske svrhe, ali ova praksa se odvija isključivo uz pristanak roditelja i pod strogim etičkim i pravnim regulativama. Roditelji takođe mogu odlučiti da čuvaju krv iz pupčane vrpce u ovlašćenim bankama matičnih ćelija, što je zakonom uređeno u Crnoj Gori (arhivirano), Federaciji BiH (arhivirano) i Republici Srpskoj (arhivirano). Nijedna relevantna zdravstvena organizacija ne podržava prisilno oduzimanje placente ili pupčane vrpce u medicinskim ustanovama.
Na internetu se mogu pronaći neki proizvodi koji se nude na primer u Južnoj Koreji (arhivirano), Japanu (arhivirano) ili Sjedinjenim Državama (arhivirano), a navodno koriste “ekstrakte ljudske placente” i predstavljaju vrlo kontroverznu temu. U nekim od ovih zemalja, placenta se koristi u kozmetičke svrhe pod uvjerenjem da ima regenerativna ili anti-ageing svojstva. Međutim, ovakvi proizvodi se ne mogu legalno plasirati na tržište Evropske unije ili zemalja koje su uskladile svoje zakonodavstvo sa EU, jer pravila EU o kozmetičkim proizvodima strogo zabranjuju upotrebu bilo kakvih materijala ljudskog porijekla. Placenta i drugi ljudski materijali regulisani su isključivo u medicinske svrhe, i to pod izuzetno rigoroznim standardima. Iako se neki od ovih proizvoda predstavljaju kao sigurni i luksuzni, nema naučnih dokaza koji bi potvrdili njihovu efikasnost, a dodatno se postavljaju etička pitanja o njihovoj proizvodnji i upotrebi. Takođe, plasiranje ovakvih proizvoda često dolazi uz marketinške tvrdnje koje nisu podržane nezavisnim istraživanjima. U kontekstu regiona i Evropske unije, ovakvi proizvodi nisu samo neprihvatljivi iz zakonskih razloga već i zbog etičkih standarda i javnog zdravlja.
Dakle, tekst koji se širi društvenim mrežama sadrži niz netačnosti i pogrešnih interpretacija medicinskih praksi. Preporuke zdravstvenih organizacija i stručnjaka jasno definišu optimalno vrijeme za presijecanje pupčane vrpce kako bi se maksimizovale koristi za novorođenče, dok produženo odlaganje izvan tih okvira može biti beskorisno, pa čak i štetno.
Stoga, ovoj objavi dajemo ocjenu – dezinformacija i teorija zavjere.
Ocjenu “Dezinformacija” dobija medijski izvještaj koji u sebi sadrži “miks” činjenica i netačnog ili poluistinitog sadržaja. U ovakvim slučajevima, mediji ne moraju nužno biti svjesni netačnih informacija koje su objavljene zajedno sa istinitim. Takođe, ovom ocjenom biće tretirani i izvještaji koji imaju lažne atribucije ili naslove koji ne oslikavaju tekst u smislu tačnosti informacija.
Ocjenu “Teorija zavjere” dobija medijski izvještaj koji daje neistinit ili neprovjerljiv opis neke pojave, događaja ili osobe, predstavljajući ih kao dio ili rezultat skrivenog plana (“zavjere”). Za ovakve sadržaje karakteristično je da iznose niz tvrdnji, predstavljenih kao činjenice, između kojih se utvrđuju uzročno-posljedične veze, bez nuđenja bilo kakvih kredibilnih dokaza.
