Popis stanovništva je u razvijenim zemljama osnova za kreiranje razvojnih politika i unaprjeđenje društva. To baš i nije slučaj sa Crnom Gorom, jer je popis u našoj zemlji prije svega političko pitanje.
U susret novom popisu dolazi do izražaja izrazita nacionalna podijeljenost u crnogorskom društvu, a sa njom “pod ruku” stiže i aktuelizovanje starih lažnih narativa.
Po ko zna koji put na Fejsbuku su se našli podaci popisa sprovedenog 1909. godine čiji rezultati navodno pokazuju da je tada u Crnoj Gori bilo 94.38% Srba, 5.62% Albanaca, dok Crnogoraca uopšte nije bilo.
Autor u tekstu objave insinuira da će rezultati narednog popisa biti izmanipulisani, a zastupljenost Srba umanjena.
Tvrdnje o nacionalnoj pripadnosti stanovništva na osnovu popisa 1909. godine nijesu tačne, zato što se na popisu te godine uopšte nisu prikupljali podaci o nacionalnosti.
Tim Raskrinkavanja je ukazao više puta na slične netačne tvrdnje. (ovdje, ovdje, ovdje)
Podsjetićemo, u Uputstvu za izvršenje popisa stanovništva i domaće stoke, izdato od strane Ministarstva unutrašnjih djela 21. marta 1909. godine, navedena su pravila za sprovođenje popisa i informacije o podacima koji se prikupljaju.
U Uputstvu se ne spominje pitanje o nacionalnosti, već su pojedinci pitani za državljanstvo i vjeroispovijest.
Rezultati popisa sprovedenog 1909. godine su objavljivani u Glasu Crnogorca koji je izdat u decembru naredne, 1910. godine. U vidom u 3. broj Glasa Crnogorca, objavljenom 15. januara 1911. godine, moguće je pronaći podatke o broju stanovništva u varošima, bez stranaca.
Takođe, u broju 7. koji je objavljen 12. februara 1911. godine moguće je pronaći podatke o broju muhamedanskih i rimokatoličkih podanika u pet oblasti.
Prvi popis kada je zaista evidentirana nacionalna pripadnost u Crnoj Gori je sproveden je u socijalističkoj Jugoslaviji 1948. godine.
Iz tog razloga objavu ocjenjujemo kao lažnu vijest.
Ocjenu “Lažna vijest” dobija originalni medijski izvještaj (u potpunosti proizveden od strane medija koji ga je objavio) koji u sebi sadrži činjenično pogrešne tvrdnje ili informacije. Za sadržaje koji se ocjenjuju kao lažne vijesti može se pouzdano utvrditi da su kreirani i diseminirani sa namjerom da dezinformišu javnost, to jest da tvrdnju koja je u potpunosti lažna predstave kao činjenicu.
