Skoro da smo navikli da se na društvenim mrežama često pojavljuju tvrdnje koje kombinuju naučne termine kako bi zvučale uvjerljivo, ali su zapravo netačne ili izvučene iz konteksta. Jedna od takvih tvrdnji (arhivirano) sugeriše da DNK sprovodi električnu energiju zbog svojih “kvantnih mehaničkih efekata” i da će biti ključna za korišćenje ljudi kao izvora energije u budućim 6G mrežama.
Već na samom početku možemo konstatovati da ove tvrdnje nemaju naučnu osnovu.
DNK ne funkcioniše kao klasičan električni provodnik (poput bakarne žice), već može prenositi naelektrisanje pod vrlo specifičnim laboratorijskim uslovima. Ovo svojstvo je predmet istraživanja u kontekstu bioelektronike, ali nije dokazano da DNK može efikasno sprovoditi električnu energiju na duže udaljenosti ili u prirodnim uslovima.
Istraživanja (1, 2) (arhivirano 1, 2) pokazuju da je prenos elektrona kroz DNK ograničen i zavisi od faktora kao što su temperatura i okolina. Procesi poput „kvantnog tuneliranja“ pominju se u nauci, ali su u DNK znatno manje efikasni nego što to sugerišu senzacionalističke tvrdnje. Na primjer, prenosi elektrona u DNK se dešavaju kroz “hopping” između lokalizovanih stanja, što je znatno sporije i manje pouzdano od klasičnog električnog provodnika.
Dalje, tvrdnje da će ljudi postati izvor energije za 6G mreže su apsurdne. 6G tehnologija (arhivirano) se razvija za brže i efikasnije bežične komunikacije, ali ne podrazumijeva „korišćenje ljudi“ za napajanje. Koncept „energy harvesting“ (1, 2) (arhivirano) u 6G mrežama odnosi se na prikupljanje energije iz okoline, poput solarne energije ili vibracija, i nema nikakve veze s ljudima.
Ovako formulisane tvrdnje često koriste naučne izraze kako bi zbunile publiku. Iako DNK ima fascinantna svojstva, poput kodiranja genetskih informacija, njena uloga u električnoj provodljivosti i signalizaciji je u naučnoj sferi ograničena na specifične eksperimente, a ne svakodnevnu primjenu.
Ubrzani razvoj tehnologije predstavlja ogromnu priliku za napredak, ali i plodno tlo za zloupotrebu informacija u svrhu stvaranja straha i širenja teorija zavjere, te je važno da kroz kritičko razmišljanje i odgovoran pristup tehnologiji osiguramo da njen razvoj doprinese boljitku društva, a ne širenju dezinformacija.
Ova objava dobija ocjene – dezinformacija i teorija zavjere.
Ocjenu “Dezinformacija” dobija medijski izvještaj koji u sebi sadrži “miks” činjenica i netačnog ili poluistinitog sadržaja. U ovakvim slučajevima, mediji ne moraju nužno biti svjesni netačnih informacija koje su objavljene zajedno sa istinitim. Takođe, ovom ocjenom biće tretirani i izvještaji koji imaju lažne atribucije ili naslove koji ne oslikavaju tekst u smislu tačnosti informacija.
Ocjenu “Teorija zavjere” dobija medijski izvještaj koji daje neistinit ili neprovjerljiv opis neke pojave, događaja ili osobe, predstavljajući ih kao dio ili rezultat skrivenog plana (“zavjere”). Za ovakve sadržaje karakteristično je da iznose niz tvrdnji, predstavljenih kao činjenice, između kojih se utvrđuju uzročno-posljedične veze, bez nuđenja bilo kakvih kredibilnih dokaza.
