Na portalu in4s sredinom oktobra objavljena je kolumna pod naslovom – Užasi KIC POP hora ili kako je Broz sravnio Podgoricu i ubio na hiljade civila, a njihovi potomci mu vraćaju pjesmom
Kolumna je izvorno objavljena na portalu Srpski odgovor. Napisana je povodom nastupa podgoričkog KIC POP hora koji je u čast 75 godina dnevnog lista Pobjeda, na Trgu republike, pjevao antifašističke pjesme.
Autor kolumne navodi da “sačuvati dušu i zdravu pamet od ovog užasa u izvođenju „KIC Pop hora“ i motivima današnjih urednika „Pobjede“ i gradske vlasti da reanimiraju Broza i na silu i sramotu svoga naroda i obraza utiskuju ovome gradu svijest da je taj čovjek za njih nešto dobro uradio”.
Toliko ih je, naime, volio, da je navodio savezničku avijaciju da preko 50 puta, čini mi se da se radi o tom broju, bombarduje Podgoricu tokom Drugog svjetskog rata, sravni je sa zemljom i na svoju dušu preuzme više hiljada nevinih civila koji u stradali u tom bombarderskom pohodu.
Raskrinkavanje.me je prošle godine ocijenio tekst sa portala in4s.net koji predstavlja dio većeg narativa i teorija zavjere senzacionalističkih i revizionističkih istoričara i njima bliskih medija.
Taj narativ bi u najkraćem glasio: Zapadni Saveznici i Vrhovni štab NOV i PO su naređivali bombardovanje ciljeva isključivo u Srbiji i Crnoj Gori sa ciljem da unište biološku supstancu pravoslavnog življa. Ovo bombardovanje je bilo bespotrebno i dešavalo se iz političkih, a ne vojnih razloga. Bombardovanje se dešavalo na Titov zahtjev ili uz njegovu asistenciju.
Međutim, da bismo edukovali čitaoce Raskrinakavanje.me i analizirali ovaj narativ, ponovo ćemo objasniti istorijske činjenice vezane za ovu temu:
1. Intenzivnije savezničko bombardovanje Jugoslavije se dešava od sredine 1943. do kraja 1944. godine. U toku tog perioda zaista jesu bombardovani mnogi gradovi u Srbiji (Beograd, Niš, Leskovac Pančevo…) i Crnoj Gori (Podgorica, Nikšić, Bijelo Polje, Cetinje…) koji su doživjeli značajna materijalna razaranja i civilne žrtve.
2. Bombardovanje se dešava i u ostalim krajevima Jugoslavije pa su, višestruke napade, civilne žrtve doživjeli i Maribor, Zagreb, Split, Sarajevo, Dubrovnik, Banja Luka, Osijek, Zadar, Šibenik, Slavonski Brod i mnogi drugi jugoslovenski gradovi.
3. Nije sporno da su vojne, (uključujući i vazdušne) akcije, dogovarane i koordinirane između NOV i PO i Saveznika. One su predstavljale dio širih strateških vojnih operacija protiv Sila osovine, u više država pa i u Jugoslaviji, koja je tada bila područje od velikog vojnog značaja. Bombardovane su jedinice okupatora i njihovih pomagača, fabrike, komunikacije i sve ono što smanjivalo borbenu moć ovih formacija.
4. Zahtjevi za akcije su dolazili od jedinica na terenu, a Vrhovni štab ih je koordinirao sa Saveznicima. O ovome postoji veliki broj istorijskih dokumenata.
5. Kada govorimo o Crnoj Gori, kako je funkcionisala komunikacija vezana za bombardovanje uporišta okupatora i njihovih pomagača možemo vidjeti iz dokumenta (april 1944.) u kome II korpus NOV i PO traži bombardovanje Bijelog Polja, Podgorice i Sjenice. Dakle, to ne radi Vrhovni štab ili Josip Broz Tito, već jedinice koje su na terenu.
6. Takođe, pisana komunikacija iz tog vremena nedvosmisleno potvrđuje da je namjera ovih akcija uništenje okupatora, kolaboracionista i njihovih vojnih resursa, a ne civilnog stanovništva. (Zbornik dokumenata NOB, knjiga 12)
7. Pored ovoga, revizionistima i pobornicima ove teorije zavjere nikako ne ide u prilog postojanje 36 depeša (1942-44.) u kojima Jugoslovenska vlada u izbjeglištvu odnosno njen ministar Vojske Dragoljub Mihailović izričito traži bombardovanje sljedećih gradova: Maribora, Celja, Metkovića, Omiša, Mostara, Ljubuškog, Bihaća, Knina, Podgorice, Gračaca, Benkovca, Šibenika i Zadra, Sinja, Drniša, Bora, Beograda, Trepče, Paraćina, Jagodine, Niša…
8. Pored navedenih gradova Mihailović traži i bombardovanje Zagreba, Budimpešte i Sofije kao odmazdu za zločine počinjene u Jugoslaviji. Više na: http://www.znaci.net/00002/324.pdf
10. Dakle, Dragoljub Mihailović traži bombardovanje ovih gradova značajno prije nego što je ostvaren stalan i direktan kontakt NOV sa Saveznicima, kroz dolazak vojnih misija u proljeće 1943. godine. Jednostavnim upoređivanjem istorijski utvrđenih događaja, lako je utvrditi da je bombardovana velika većina gradova za koje je Saveznicima zahtjev uputio ministar Mihailović. Pobornicima ove zavjere ne smeta kad bombardovanje traži Vlada u Londonu, ali im smeta kad to traže partizanske jedinice.
11. Na kraju, radi potpunog razumijevanja istorijskog konteksta dajemo objavu radija Slobodna Jugoslavija iz aprila 1944. koja može služiti kao ilustracija odnosa NOP prema civilima koji žive u mjestima koja su na udaru savezničke avijacije:
“Počev od danas, biće sve jači napadi naših Saveznika. Zbog toga opominjemo stanovništvo gradova i mjesta gdje Njemci i Četnici imaju svoje baze – odmah napustite ta mjesta! Treba smjesta napustiti sva preduzeća, fabrike a naročito željezničke pruge.” (Zbornik dokumenata NOB, knjiga 12)
Imajući u vidu sve navedeno, navode sa portala Srpski odgovor i in4s.net ocjenjujemo kao manipulaciju činjenicama i teoriju zavjere.
Ovaj tekst koristi poznate i tačne činjenice, ali ih interpretira na obmanjujući način. Takođe, u njemu se daje neistinit ili neprovjerljiv opis neke pojave, događaja ili osobe, predstavljajući ih kao dio ili rezultat skrivenog plana (“zavjere”).
(Raskrinkavanje.me)
IN4s: Manipulisanje činjenicama,Teorija zavjere | Srpski odgovor: Manipulisanje činjenicama,Teorija zavjere
