Afera “Džefri Epstin” dobila je novi zamah i predmet je interesovanja javnosti širom svijeta. Pokojni biznismen, koji se navodno ubio u zatvoru dok je čekao presudu, kao i njegova prijateljica Gilen Maksvel, optuženi su za seks-trafiking maloljetnica. Maksvelova je dobila kaznu od 20 godina zatvora.
Epstin je bio poznat u američkim džet-set krugovima, pa i šire, pa se dovodi u vezu sa brojnim poznatim ličnostima, kao što je bivši predsjednik SAD, Bil Klinton. Ovih dana govori se o navodnoj “listi” na kojoj su navodno imena brojnih poznatih kao što su Papa Franjo, Tom Henks, Opra Vinfri itd, a koji se takođe pokušavaju povezati sa Epstinom i podvođenjem maloljetnica.
Naravno, ova tema zanimljiva je i nekim dezinformatorima, koji pokušavaju da saberu dva i dva i dobiju pet. U jednom od takvih postova se kaže:
Što želiš reći ljudima……
Jeziva statua ispred Zaklade Clinton
Kip prikazuje gmazovsko stvorenje koje vodi dijete pod zemlju.
Neki vjeruju da je to zbog skandala s pedofilijom među svjetskom elitom.
Kip ima ljudske ruke, a veličina žrtve je mnogo manja.
Njihove glave prikazane su kao “vreće s novcem”, što mnogi vide kao referencu na podzemnu mrežu koja otima djecu i mijenja ih za novac.
Ova skulptura se ne nalazi ispred fondacije Klintonovih. Do nje se moglo doći u njujorškom metrou, ili ispred politehničkog univerziteta u Bruklinu. U pitanju je rad skulptora Toma Oternesa iz kolekcije “Life underground”, kojom je htio da ispriča priču o Njujorku, klasama, novcu, razlikama – na svoj način. On je na ovoj i sličnim skulpturama radio sredinom ‘90-ih i 2000-ih. Dakle, daleko prije nego što je Epstin “isplivao”.
Instalacija na kojoj se može nazrijeti krokodil koji vuče ljudsku figuru sa znakom dolara na glavi nazad u kanalizaciju zapravo je nastala na osnovu mita da se krokodili nalaze u njujorškom podzemlju. Priča ide nazad do početka ‘20-og vijeka. Danas Njujork, pored Oternesovog, ima i još jednu, veću statuu krokodila, kako bi se odala pošta mitu.
Ova objava dobija ocjenu – dezinformacija i teorija zavjere.
Ocjenu “Dezinformacija” dobija medijski izvještaj koji u sebi sadrži “miks” činjenica i netačnog ili poluistinitog sadržaja. U ovakvim slučajevima, mediji ne moraju nužno biti svjesni netačnih informacija koje su objavljene zajedno sa istinitim. Takođe, ovom ocjenom biće tretirani i izvještaji koji imaju lažne atribucije ili naslove koji ne oslikavaju tekst u smislu tačnosti informacija.
Ocjenu “Teorija zavjere” dobija medijski izvještaj koji daje neistinit ili neprovjerljiv opis neke pojave, događaja ili osobe, predstavljajući ih kao dio ili rezultat skrivenog plana (“zavjere”). Za ovakve sadržaje karakteristično je da iznose niz tvrdnji, predstavljenih kao činjenice, između kojih se utvrđuju uzročno-posljedične veze, bez nuđenja bilo kakvih kredibilnih dokaza.
