U zgradi Ujedinjenih naroda (UN) 18. aprila održana je prezentacija nacrta Rezolucije o genocidu počinjenom u Srebrenici 1995. godine, koji bi se trebao naći na glasanju na Generalnoj skupštini Svjetske organizacije početkom maja.
Tekst rezolucije predstavili su Njemačka i Ruanda i Bosna i Hercegovina, a bili su prisutni i sponzori, njih 17 do sada.
I prije zvanične najave Rezolucije o Srebrenici, vlasti u Srbiji izašle su sa nizom tvrdnji o ciljevima i posljedicama usvajanja ovog dokumenta, poput oni da će se Rezolucija upotrijebiti za ukidanje bosanskohercegovačkog entiteta Republika Srpska (RS), kao i da će uslijediti zahtjev za ratnom odštetom od Republike Srbije.
Uporedo sa ovakvim tvrdnjama, recikliran je i stari obmanjujući narativ da je cilj Rezolucije da se srpski narod označi kao genocidan.
“Ovom Rezolucijom srpski narod se proglašava za genocidni narod i svake godine će 11 jul biti obeležavan u svetu kao dan kad su Srbi izvršili genocid”, piše između ostalog u objavama na Fejsbuku (arhivirano ovdje).
Ovakve tvrdnje nijesu novost, a da će Srbi biti označeni/proglašeni kao genocidan narod nedavno su izjavili čak i predsjednik države Aleksandar Vučić, te ministar spoljnih poslova Ivica Dačić.
Tvrdnja o namjerama da se srpski narod obilježi kao genocidan duboko je manipulativna i obmanjujuća, a ponavlja se kad god se ukaže pogodna prilika za to, o čemu smo pisali u nekoliko navrata (ovdje, ovdje, ovdje, ovdje).
Činjenica je da kolektivna krivica čitavog naroda za zločine ne postoji, postoji samo individualna krivica.
Ni srpski narod, ni kolektivna odgovornost se ne spominju u Nacrtu rezolucije.
“Odlučuje se da se 11. jul proglasi za Međunarodni dan refleksije i sjećanja na genocid počinjen u Srebrenici 1995. godine i da se svake godine obilježava.
Bez rezerve se osuđuje svako poricanje genocida i pozivaju sve članice UN da čuvaju utvrđene činjenice, uključujući i kroz svoje obrazovne sisteme, razvijajući posebne programe za njegovanje sjećanja, kako bi se spriječio revizionizam i ponavljanje genocida u budućnosti”, piše u tekstu Nacrta rezolucije.
U dokumentu, u koji je Radio Slobodna Evropa (RSE) imao uvid, traži se, između ostalog, da se osude i radnje koje veličaju osuđene za ratne zločine, uključujući i one odgovorne za genocid u Srebrenici.
Naglašava se značaj završetka procesa pronalaska i identifikacije preostalih žrtava genocida te poziva na nastavak krivičnog progona počinitelja genocida u Srebrenici.
Od država članica UN-a traži se da poštuju obaveze prema Konvenciji o sprečavanju i kažnjavanju zločina genocida, piše DW.
Za genocid i zločine u Srebrenici do sada je osuđeno više od 50 osoba, na više od 700 godina zatvora.
Uprkos presudama međunarodnih sudova, zvanični Beograd negira da je u Bosni i Hercegovini jula 1995. godine počinjen genocid, a ubistvo više od 8.000 bošnjačkih civila naziva “strašnim zločinom” ili “masakrom”.
Skupština Srbije usvojila je u martu 2010., u vrijeme prethodne vlasti, Deklaraciju o osudi zločina u Srebrenici. U tom dokumentu se osuđuje zločin počinjen na način utvrđen presudom Međunarodnog suda pravde, dok se sam termin genocid u Deklaraciji ne pominje.
Kako nacrt Rezolucije o Srebrenici koji je predstavljen u UN-u ne proglašava nijedan narod za genocidan, već osuđuje genocide i ima za cilj zabranu njegovog negiranja, ovu objavu ocijenili smo kao dezinformaciju.
Ocjenu “Dezinformacija” dobija medijski izvještaj koji u sebi sadrži “miks” činjenica i netačnog ili poluistinitog sadržaja. U ovakvim slučajevima, mediji ne moraju nužno biti svjesni netačnih informacija koje su objavljene zajedno sa istinitim. Takođe, ovom ocjenom biće tretirani i izvještaji koji imaju lažne atribucije ili naslove koji ne oslikavaju tekst u smislu tačnosti informacija.
