Genocid u Srebrenici vječita je tema dezinformacija, a narativ koji dominira, pored naravno čvrstog poricanja da je u pitanju genocid, je onaj da svako nazivanje onoga što se desilo 1995. genocidom – čitav srpski narod proglašava genocidnim.
Ovo potvrđuju i objave na Fejsbuku kojima se podsjeća na godišnjicu smrti Vitalija Čurkina, ruskog predstavnika u Savjetu bezbjednosti Ujedinjenih nacija, koji je stavio veto na rezoluciju UN o genocidu u Srebrenici.
„Danas je 7. godišnjica smrti Vitalija Ivanoviča Čurkina, stalnog predstavnika Ruske Federacije u Ujedinjenim nacijama koji je umro na dužnosti. Čurkin je na sednici Saveta bezbednosti UN 2015. godine u ime Rusije uložio veto na britansku rezoluciju kojom bi se srpski narod žigosao kao genocidan“, kaže se u objavi na stranici Pepo politika koju su dijelili i pojedini korisnici na mrežama (arhiviano ovdje i ovdje).
Velika Britanija je 2015. godine, na 20 godina nakon genocida, predložila Rezoluciju o genocidu u Srebrenici, u kojoj se navodilo, kako piše BBC, „da je prihvatanje tragičnih dešavanja u Srebrenici kao genocid preduslov za pomirenje”. Ona nije usvojena upravo zbog toga što je Čurkin uložio veto.
A da li je ova rezolucija trebalo da proglasi srpski narod genocidnim?
U njoj se, kako je u svojoj analizi objavi European Western Balkans, ne pominju direktno ni Srbija ni srpski narod.
Štaviše, i srpski mediji poput Blica, su objavljivali tekst rezolucije i u njemu se nigdje ne pominje srpski narod niti država Srbija.
„Podsjećajući na sve presude Međunarodnog krivičnog tribunala za bivšu Jugoslaviju (MKTJ), osnovanog rezolucijom 808 (1993) i naknadnim rezolucijama u cilju krivičnog gonjenja lica odgovornih za ozbiljna kršenja međunarodnog humanitarnog prava na teritoriji bivše Jugoslavije od 1991. godine, i dalje podsjećajući na presudu njegovog Apelacionog veća od 19. aprila 2004. (Tužilac protiv Krstića) u kojoj se navodi da je počinjen genocid u Srebrenici 1995, i presudu Međunarodnog suda pravde od 26. februara 2007. u kojoj je zaključeno da djela počinjena u Srebrenici predstavljaju djela genocida,
Konstatujući da se ove godine obilježava dvadesetogodišnjica genocida u Srebrenici, gdje je više od 8000 ljudi izgubilo život, hiljade ljudi raseljeno, kao i porodica i zajednica uništeno…
…. Najstrože osuđuje zločin genocida u Srebrenici, kao što je utvrđeno presudama MKTJ i Međunarodnog suda pravde, i sve druge dokazane ratne zločine i zločine protiv čovječnosti počinjene tokom sukoba u Bosni i Hercegovini“, navodi se u deklaraciji.
Dakle, ne samo što se njome srpski narod ne žigoše kao genocidan jer se u njoj ne pominje, već se tom deklaracijom osuđuju i svi drugi ratni zločini u BiH.
Isti narativ o proglašavanju srpskog naroda genocidnim ispratio je i Predlog rezolucije o genocidu u Srebrenici koji je bio upućen Skupštini Srbije, a tada je meta bila Marinika Tepić.
Isto se ponovilo i kada je Skupština Crne Gore usvajala Rezoluciju o genocidu u Srebrenici kada su tabloidi iz Srbije tvrdili da Crna Gora želi da srpski narod proglasi genocidnim, iako to, naravno, nije bio slučaj.
Zbog činjenice da Rezolucija UN o genocidu u Srebrenici nije imala za cilj da srpski narod žigoše kao geonicdan objava dobija ocjenu dezinformacija.
Ocjenu “Dezinformacija” dobija medijski izvještaj koji u sebi sadrži “miks” činjenica i netačnog ili poluistinitog sadržaja. U ovakvim slučajevima, mediji ne moraju nužno biti svjesni netačnih informacija koje su objavljene zajedno sa istinitim. Takođe, ovom ocjenom biće tretirani i izvještaji koji imaju lažne atribucije ili naslove koji ne oslikavaju tekst u smislu tačnosti informacija.
