Grad Novi Sad bio je prijestonica evropske kulture, a taj grad sam po sebi djeluje kao jedno veliko umjetničko djelo. Na sve liči Novi Sad, osim na rasadnik satanizma. Baš tako neki pokušavaju da ga predstave na društvenim mrežama.
Saši Borojeviću zasmetala je skulptura koja je otkrivena u parku na Limanu. Pitanje je samo zašto mu je zasmetala sad, četiri mjeseca kasnije. On je na Fejsbuku postavio video otkrivanja ostvarenja pod nazivom “Čovek jelen”, i prokomentarisao:
Kada se iza “umetnosti” krije Satanizam
Borojević je uz neobičnu skulpturu postavio skrinšot sa Vikipedije – stranicu na kojoj se objašnjava Moloh – mitsko biće.
Skulptura “Čovek jelen” djelo je preminulog vajara Nikole Zarića, Švajcarca srpskih korijena, koji je neki period djetinjstva proveo baš na Limanu. Njegov rad opisuje se kao “specifičan”, pa samim tim ne čudi i ova skulptura u kojoj Borojević vidi satanizam. Za razliku od njega, iz gradske uprave na otkrivanju skulpture rekli su:
“Limanski park je od danas bogatiji za jedno izuzetno umetničko delo, skulpturu „Čovek jelen”, koja daje značajan doprinos kulturnom bogatstvu našeg grada. Ona na simboličan način predstavlja mesto susreta čoveka i prirode povezujući urbani deo grada sa prirodom.”
Zarićeva skulptura otkrivena je u aprilu i do sada, ako je sudeći po manjku komentara, nije izazvala negativne konotacije, osim u slučaju Borojevića, koji je se sjetio u avgustu.
Srpski mediji o Zariću pišu: “Autor skulpture Nikola Zarić je bio renomirani švajcarski vajar srpskog porekla koji je nakon studija šumarstva, završio Akademiju umetnosti i potpuno se posvetio vajanju i prirodi. Izlagao je širom Evrope, dobitnik je uglednih nagrada, a njegove specifične skulpture nalaze se u mnogim delovima sveta.”
Ova objava dobija ocjenu – teorija zavjere.
Ocjenu “Teorija zavjere” dobija medijski izvještaj koji daje neistinit ili neprovjerljiv opis neke pojave, događaja ili osobe, predstavljajući ih kao dio ili rezultat skrivenog plana (“zavjere”). Za ovakve sadržaje karakteristično je da iznose niz tvrdnji, predstavljenih kao činjenice, između kojih se utvrđuju uzročno-posljedične veze, bez nuđenja bilo kakvih kredibilnih dokaza.
