U moru različitih tema koje kreatori i proliferatori manipulacija kreiraju u medijima i na društvenim mrežama zapaženo mjesto imaju i pokušaji falsifikovanja istorijskih događaja.
Tako je na društvenim mrežama objavljen “dokument”, navodno datiran na 5. februar 1942. godine kojim se “naređuje” napad partizanskih jedinica sa područja Kolašina, Mojkovca, Bijelog Polja, Berana i Andrijevice, na Vasojeviće.
U “dokumentu” se između ostalog kaže da:
“..pod hitno organizuju napad na vasojevićko pleme jer su oni veliki Srbi”
Dalje, naređuje se da:
“njih treba sve kazniti tako ubijajući sve redom… Ne rukovodeći se na pol, starost, žene i djecu, ne pitajući nikoga za krivce”
Na kraju se konstatuje da:
“Prilikom napada na Vasojeviće, partizanska vojska mora dobro voditi računa da ne dođe do sukoba između njih i okupatorske vojske, koju naše partizanske jedinice ne smiju da napadaju, pridržavajući se strogo naredbe Vrhovne partizanske komande izdate 27.12.1941. godine, sa kojom su upoznati svi naši komandanti, politički komesari i povjerenici.”
Navodnu naredbu, u ime rukovodstva KPJ za Crnu Goru, Boku i Sandžak, potpisuju Vlado Martinović – Bajica i Milovan Đilas.
Pored navedenog Facebook posta tekstove u kojima su obrađivali ovaj dokument objavili su i portali: Vesti.rs, Koreni.rs, nebojsavukanovic.info, Nasaborba.com.
Iako je na prvi pogled jasno da je riječ o potpunom falsifikatu ekipa Raskrinkavanje.me je pripremila detaljniju analizu objavljenog dokumenta.
Prije svega, u zbornicima dokumenata iz tog vremena ovaj dokument nije moguće pronaći. Članovi našeg tima koji se bave istorijskom naukom, izvršili su uvid u sav fond koji je dostupan i nijesu mogli pronaći niti jedan dokument datiran na datum 5.2.1941. a koji se tiče dešavanja na terenu Vasojevića.
Prelistavajući more dokumenata mogli smo vidjeti da su tadašnje naredbe, uputstva, instrukcije, saopštenje i druga zvanična dokumenta pripremane isključivo na pisaćoj mašini ili pisani rukom. Ovu vrstu “fonta” nijesmo zabilježili u pregledima dokumenata iz tih dana.
U dokumentima koja se tiču događaja na vasojevićkom terenu sa početka 1942. godine, nema niti jednog proglasa, stava ili saopštenja kojim se targetira jedan narod ili pleme već je njihov fokus na one koji su izdali NOP i pokrenuli različite forme saradnje sa italijanskim fašistima. (ZBORNIK DOKUMENATA I PODATAKA O NARODNOOSLOBODILAČKOM RATU JUGOSLOVENSKIH NARODA, III TOM, KNJIGA 2, BORBE U CRNOJ GORI 1942, BEOGRAD 1950)
Provjerili smo i zaista postoji dokument Vrhovnog štaba upućen, krajem decembra 1941. godine Glavnom štabu za Crnu Goru, kako se to tvrdi u objavljenom dokumentu. Radi se od dokumentu objavljenim pod brojem 190, Pismo Vrhovnog štaba NOP odreda Jugoslavije od decembra 1941. god. Glavnom štabu NOP odreda za Crnu Goru i Boku. (ZBORNIK DOKUMENATA I PODATAKA O NARODNOOSLOBODILAČKOM RATU JUGOSLOVENSKIH NARODA, III TOM, KNJIGA 2, BORBE U CRNOJ GORI 1942, BEOGRAD 1950, STR 413).
Međutim, umjesto saradnje sa okupatorom i nenapadanja okupatorskih trupa, kako to autori objavljenog dokumenta žele prikazati dokument govori upravo suprotno: opisuje borbe jedinica NOP sa Italijanima i četnicima na području Rudog i pripreme za formiranje Prve proleterske narodnooslobodilačke udarne brigade.
“U Rudom su nas napali Talijani i četnici. Neznajući naše snage oni su se nadali da će nas brzo savladati i uništiti. Na Rudo su krenuli sa tri pravca: od Priboja dolinom Lim a jedna kolona, od Bijelih Brda druga i od Višegrada treća. Nakon 24-časovne borbe bile su prve dvije kolone razbijene i odbačene natrag a treća kolona od Višegrada bila je potpuno opkoljena i uništena. Zarobljeno je: 4 oficira, 4 podoficira. 103 Bojnika-alpinca ; zaplijenjeno: 9 puškomitraljeza, 3 teška mitraljeza, 2 teška bacača sa 120 bombi, 3 laka bacača sa 90 bombi, 600 ručnih bombi; 75 pušaka sa 4000 metaka mitralj. municije , 3500 p. mitralj. municije, sprema od 151 talijanskog vojnika, 2 radi o stanice, 70.000 dinara u raznim valutama itd.”
Dakle, u periodu kad se navodi da postoji stroga zabrana borbe protiv okupatora, partizanske snage im zadaju značajne gubitke.
Na kraju da se pozabavimo i potpisima na objavljenom dokumentu. Nijesmo pronašli niti jedan dokument iz 1941. Ili 1942. godine koji su potpisali Milovan Đilas i/ili Vlado Matinović – Bajica. Ostavljamo mogućnost da takav dokument postoji, ali na dokumentu koji razmatramo nije potpis Milovana Đilasa nego nevješt falsifikat.
Radi upoređivanja, čitaocima dajemo prikaz tri verzije Đilasovih potpisa iz vremena rata (1942) i nakon toga.
Zbog navedenih razloga ovoj objavi na Facebooku i portalima dajemo ocjene lažna vijest i istorijski revizionizam.
Ocjenu “Lažna vijest” dobija originalni medijski izvještaj (u potpunosti proizveden od strane medija koji ga je objavio) koji u sebi sadrži činjenično pogrešne tvrdnje ili informacije. Za sadržaje koji se ocjenjuju kao lažne vijesti može se pouzdano utvrditi da su kreirani i diseminirani sa namjerom da dezinformišu javnost, to jest da tvrdnju koja je u potpunosti lažna predstave kao činjenicu.
Ocjenu ‘’Istorijski revizionizam’’ dobija medijski izvještaj koji sadrži svjesno, namjerno i netačno interpretiranje ili falsifikovanje istorijskih činjenica utvrđenih kroz relevantna naučna istraživanja.
Viralne objave: Lažna vijest,Istorijski revizionizam | Vesti.rs: Lažna vijest,Istorijski revizionizam | nebojšavukanović.info: Lažna vijest,Istorijski revizionizam | Nasa borba: Lažna vijest,Istorijski revizionizam
