Milioni izgubljenih života, svjedočenja preživjelih i nepregledne arhive dokumenata – ali i dalje se čuju glasovi kojima se pokušava negirati Holokaust, odnosno umanjiti broj žrtava.
U jednoj objavi na Fejsbuku (arhivirano) autor tvrdi da se broj Jevreja nakon Holokausta zapravo povećao, dok se smanjio broj Hrišćana.
“Može li mi neko ovo objasniti: “Svjetski almanah” iz 1934. bilježi sljedeće populacije kršćana i Židova prije Drugog svjetskog rata:
Kršćana 682,4 mil., Židova 15,3 mil, godine 1948.
Nakon Drugog svjetskog rata, “Svjetski almanah” iz 1949. bilježi: Kršćana 592,4 mil., Židova 15,7 mil.
Tko je stvarno stradao u 2. svjetskom ratu”, piše u objavi.
U objavi je podijeljen post na engleskom sa Iks platforme, u kojem se takođe poriče da su Jevreji bili žrtve Holokausta, jer je navodno broj pripadnika jevrejske zajednice porastao.
Ovo nije prvi put da se ovakve tvrdnje dijele na društvenim mrežama, već je to bio slučaj i prošle godine kada smo slične tvrdnje pronašli na Tredsu.
Ipak, ove tvrdnje se ne zasnivaju na provjerenim istorijskim činjenicama.
Prema podacima Memorijalnog muzeja Holokausta Sjedinjenih Američkih Država (arhivirano) približno 9,5 miliona Jevreja živjelo je u Evropi 1933. godine, što je činilo preko 60 odsto ukupne svjetske jevrejske populacije.
Globalno, jevrejska populacija koju je 1939. godine činilo 16,6 miliona Jevreja smanjila se sa (arhivirano) na približno 11 miliona do kraja Drugog svjetskog rata.
A procjena da je šest miliona Jevreja ubijeno tokom sistematskog genocida bazirana je na brojnim nacističkim izvještajima, predratnim i poslijeratnim demografskim istraživanjima, dokumentaciji koju su kreirale tadašnje grupe otpora i aktivisti, kao na osnovu drugih kredibilnih arhivskih izvora.
“Tokom 1939. godine bilo je 16,6 miliona Jevreja širom svijeta, a većina njih – 9,5 miliona, ili 57% – živjela je u Evropi, prema procjenama DellaPergola. Do kraja Drugog svjetskog rata, 1945. godine, jevrejska populacija u Evropi smanjila se na 3,8 miliona, ili 35 odsto od ukupno 11 miliona Jevreja na svetu. Oko 6 miliona evropskih Jevreja ubijeno je tokom Holokausta, prema pouzdanim procjenama”, navodi se u jednom članku Pju istraživačkog centra, u kojem je obrađena tema brojnosti jevrejske populacije u 21. vijeku.
Iako ne postoji dokument koji objedinjuje sva pogubljenja za vrijeme Holokausta, istraživači su na osnovu različitih ahivskih građa uspjeli da naprave procjenu o razmjerama tog zločina.
Do takvih procjena dolazi se upoređivanjem predratnih popisnih podataka sa procjenama stanovništva nakon Drugog svjetskog rata.
Uprkos činjenici da su Njemci svoj plan za uništenje Jevreja tretirali kao državnu tajnu najvišeg reda, uporedo su vodili i zapise o deportacijama i gasovima, koji takođe služe kao vitalni izvor podataka.
Na Međunarodnom vojnom tribunalu, poznatom kao Nirnberški proces, 1946. godine vodio se sudski postupak protiv 22 osobe zbog ratnih zločina i zločina protiv čovječnosti počinjenih u Drugom svjetskom ratu, uključujući i genocid nad Jevrejima.
Tokom suđenja su, između ostalog, predstavljeni i dokazi o sistematskom istrebljenju Jevreja, pružajući djelimičan uvid u razmjere genocida.
Jedan od najvažnijih prezentovanih dokumenata koji direktno ukazuje na broj Jevreja ubijenih tokom Holokausta bio je Jagerov izvještaj (arhivirano), koji je pripremio Karl Jager, komandant jedne nacističke jedinice. U tom izvještaju dokumentovano je da je ubijeno više od 137.000 Jevreja i drugih manjina na teritoriji Litvanije tokom 1941. godine.
Takođe, jedan od ključnih dokaza tokom Nirnberških procesa bio je i Hössova izjava, kada je Rudolf Höss, komandant logora Aušvic, svjedočio o sistematskom ubijanju Jevreja i procijenio da je u logoru Aušvic-Birkenau ubijeno oko 1,1 miliona ljudi, većinom Jevreja.
Još jedan značajan dokument bio je Katzmannov izvještaj (arhivirano), koji je govorio o eliminaciji Jevreja u Galiciji,današnjoj Ukrajini, i opisao kako je preko 434.000 Jevreja likvidirano u toj regiji do sredine 1943. godine.
Dakle, tvrdnja da je nakon Drugog svjetskog rata broj Jevreja čak porastao ocjenjujemo kao teoriju zavjere.
Ocjenu “Teorija zavjere” dobija medijski izvještaj koji daje neistinit ili neprovjerljiv opis neke pojave, događaja ili osobe, predstavljajući ih kao dio ili rezultat skrivenog plana (“zavjere”). Za ovakve sadržaje karakteristično je da iznose niz tvrdnji, predstavljenih kao činjenice, između kojih se utvrđuju uzročno-posljedične veze, bez nuđenja bilo kakvih kredibilnih dokaza.
